ARITZ ARREGI

KATIXA

 

Ganbarako argiak itzali ziren.

 

Ispiluek egun euritsu eta

gris hartako azken eguzki-izpiak

islatzen zituzten,

eta nik,

zerura begiratu nuen

izar adoretsuren baten bila.

 

Hodeiak gainditzeko indarrik

eta mundura diren gisara azaltzeko

indarrik izango ote dute? -galdetu nintzen.

 

Pentsamenduan darraiten oroitzapenak

gordeko ditut eguna hil baina lehen,

eta nigan zer izkutatzen den ikusiko dut,

zerk sortzen didan estutasun hau,

barrutik jaten nauen bor-bor jarraia.

 

Bizitza gogorra da.

Ez da eskulibururik

bizipenak non kokatu

behar ditugun azaltzen lagunduko digunik.

 

Horrexegatik, beharbada,

batzuk bere pisuagatik ahanzten dira eta...

hara, izar iheskor bat.

 

Hark bere frustrazioez betetako masa

mundu honetan kolpatu baino lehen

eskatuko dut desira dudana;

 

Ez zaitez penaz hil, argia zugan dago.